بيمه عمر براي اولين بار در سال 1583 در انگلستان مرسوم شد. اولين شركت بيمه عمر در سال 1762 در انگلستان تاسيس و اولين بررسي علمي درباره بيمه عمر درسال 1812 منتشر شد. اولين قرارداد بيمه عمر روي "آقاي ويليام گينبس" منعقد شده بود. مدت اين بيمه نامه 12 ماه ونرخ حق بيمه هشت درصد بود.

بيمه عمر در ايران به وسيله نمايندگي يک شرکت بيمه خارجي به نام ويکتوريا در سال 1314 آغاز شد. اين نمايندگي بعد از يك سال فعاليت منحل شد و پورتفوي خود را كه شامل 150 بيمه نامه بود به شركت سهامي بيمه ايران كه آن زمان تازه تاسيس شده بود، واگذار كرد.

اولين بيمه نامه عمري كه توسط اين نمايندگي مزبور صادر شد، از نوع مختلط پس انداز و متعلق به يك تاجر تبريزي به نام جبار صالح نيا بود. سرمايه آن به مبلغ 600 ليره انگليسي در انقضاي مدت به بيمه گذار پرداخت شد.

بيمه ايران تا سال 1336تنها شركتي بود كه در ايران به اين رشته از بيمه اقدام مي كرد، اما در سال 1336 شركت سهامي بيمه ملي و در سال 1340 شركت سهامي بيمه اميد نيز به عمليات بيمه عمر پرداختند.

در سال 1353 شركتي به نام بيمه بين المللي ايران و آمريكا تاسيس يافت كه منحصرا به بيمه هاي عمر و حوادث مي پرداخت و با كمك متخصصان آمريكائي شبكه بزرگ نمايندگي در تهران و در شهرهاي بزرگ به‌وجود آورده بود و در فروش بيمه هاي عمر به سختي مي كوشيد و به موفقيت هاي قابل توجهي نيز دست يافته بود.

اين اقدامات بيمه ايران را برانگيخت كه درصدد ايجاد يك نمايندگي قوي بيمه عمر برآيد. به اين منظور در شهريورماه 1355 اقدام به تاسيس يك شركت مختلط با مشاركت يك شركت بيمه آمريكائي به نام ايران عمر كرد. اين شركت توانست در اولين سال فعاليت خود در سال 1356 تعداد 1238 بيمه عمر به فروش برساند. اين در حالي بود كه در سال قبل از تاسيس شركت ايران عمر يعني سال1355 شركت سهامي بيمه ايران توانسته بود 920 فقره بيمه نامه عمر بفروشد.