سحر در سن 18 سالگی، تحصیل در رشته عکاسی دانشگاه هنر را آغاز کرد. خانواده اش از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نبودند. اما این موضوع جلوی بلندپروازی های او را نمی گرفت. نمی دانست چگونه، اما امیدوار بود که روزی سرمایه ای داشته باشد تا کسب و کار خودش را راه اندازی کند. یکی از دوستانش به او راه کاری نشان داد که رسیدن به آرزوهایش را امکان پذیر می کرد.
اکنون سحر 23 ساله است. به تازگی فارغ التحصیل شده و با ده میلیون تومان پولی که دارد، آتلیه عکاسی خود را مدیریت می کند و منتظر ده ملیون بعدی در 5 سال آینده است.
هم کلاسی های سحر حسرت می خورند که کاش آنها هم اقدام سحر را انجام داده بودند!

حمید 25 سال داشت، با وجود مدرک مهندسی شغل مناسبی پیدا نمی کرد. به تدریس خصوصی روی آورد. در آمدش خوب بود. اما بزرگترهای فامیل دائما سرزنشش می کردند که "ما حقوق بازنشستگی می گیریم و راحت در خانه استراحت می کنیم. تو می خوای چی کار کنی؟ تو هیچ آینده ای نداری "
حمید به فکر فرو رفت. او هرگز شغلش را عوض نکرد و شغل دومی هم نگرفت اما تصمیمی گرفت که زندگیش را متحول ساخت.
اکنون حمید 45 ساله است. گه گاهی به تدریس می پردازد. اما اغلب وقت خود را با دوستانش می گذراند. او از نظر مالی تامین است و ماهیانه 1.200.000 تومان دریافت می کند. همه تعجب کرده اند که حمید از کجا مستمری می گیرد!